Tomasz Liebich

W artykule omówiono jak postawa ciała terapeuty oraz jego kondycja psychiczna ma wpływ na jakość przeprowadzonej terapii. Wykazano, że nastawienie emocjonalne terapeuty ma znaczny wpływ na zachowanie pacjenta.

Istotą artykułu jest hipoteza zakładająca, że ręce terapeuty będącego w stanie koherencji, stają się cieplejsze i jednocześnie podczas terapii rozluźniają napięcia w ciele pacjenta, co również przekłada się na jego stan emocjonalny.

W artykule przedstawione zostały nazwiska autorytetów świata etnografii i antropologii oraz medycyny. Osoby te opisywały w prasie specjalistycznej oraz naukowej Polską Szkołę Terapii Wisceralnej okresu rozbiorowego i międzywojennego.

W artykule zaprezentowano naukowe podstawy terapii wisceralnej, czyli Starosłowiańskiego Masażu Brzucha. Zaprezentowano zależność pracy mózgu człowieka od kondycji układu nerwowego jamy brzusznej – mózgu trzewnego.

W artykule zaprezentowana została historia Polskiej Szkoły Terapii Wisceralnej w oparciu o literaturę etnograficzną oraz medyczną z okresu rozbiorowego i międzywojennego. Polskim określeniem terapii wisceralnej jest Starosłowiański Masaż Brzucha.